Kaldı bir.

Günümüzde ortalama yaşın 100’lü yaşlar olduğu beklentisinden yola çıkarsak; yolun yarısına kaldı bir sene:)Kaç tane Eda’ya ev sahipliği yaptı bu minnacık beden. Hep yaşamı anlamlandırma, neden bu gezegende, bu bedende, bu coğrafyada, bu ailede, bu şartlarda doğmuş olduğumu sorgulama arzusunda oldum her nedense. Kükreyen egonun, ayrımcılığın, kıtlık bilincinin, korkunun, vazgeçmişliğin ve sınırların kabul gördüğü ve şekillendirdiği bu gezegende, yaşamakta olduğumuz oyunun ötesinde bir gerçekliğin var olduğuna inanmak istedim. Daimî olarak arayıştaydım. Anlam arayışında olan, kabul görenin ve kabul edilmiş olanın ötesini merak eden bir varlık oldum. Ailem biraz anarşist ruhlu gördü beni belki de ama ben sadece yaratma, dönüşebilme ve dönüştürme kapasitemizi merak ediyordum.Bu cennet gezegenin üstünde neden kulların çizdiği bu sınırların içinde yaşamaya devam etmeyi kabul ediyorduk? Neden bir gezegen üstünde yaşayan tek bir ırk olduğumuzu algılayamıyorduk? Neden kıtlık bilincine boyun eğiyor, aç gözle yaşama, ötekine, maddelere saldırıyorduk? Neden bolluk bereket gezegeninde yaşadığımızı idrak edemiyorduk? Neden bizlere dikte edilen sistemleri, dinleri, yargıları ve illüzyonları kabul ediyorduk? Neden kulların bizden önce çizdiği yolu tek doğru olarak kabul ediyorduk?Neden samimiyetle yaklaşamıyorduk birbirimize? Neden diğerini öteki olarak görüyor, saklanmak adına maskelerimize sığınıyorduk? Neden kendimize aynada bakma cesaretini gösteremiyorduk? Neden yargılıyorduk birbirimizi? Neden canımız acıdığında acıtmak istiyorduk diğerlerini? Neden en primitif hayvani güdülerimizin ötesinde Tanrısal vasıflarımızı uyandırmaya cesaret edemiyorduk?Bu sorulara cevaplarımı arama yolculuğunda nice kimliğe ev sahipliği yaptı bu kırılgan bedenim. Arama yolculuğumda nice güzel ruhla çakıştı yollarım. Birlikten çıkacak güce inancımızla tutunduk birbirimize, zora düştüğümüzde birbirimize döndük baktık. Bu meşakkatli insanlık yolculuğunda yalnız olmadığımızı anımsamak en kıymetlisi oldu benim için. Ve sizlerin varlığınız için, yaşamın yoluma kattığı güzel ruhlar olarak, benim kanatlarımın altındaki itici güç olduğunuz için minnettarım.Yaşamımın ikinci yarısında daha nice unutulmaz anıların beni beklediğinin bilinci ile, yaşamın benden taşmasını beklediği vazifelerimi gönülden kabul ediyorum.

İyi ki varsınız, iyi ki benim öğretmenlerimsiniz bu yaşam okulunda.

2 thoughts on “Kaldı bir.

  1. Sukran Carmikli Kayahan

    Güzel ruhlu sevgili Edacığım ,

    <

    div>Çok güzel yaşlara adım atıyorsun ,soruların daha da çoğalarak  ve sen

    Like

Leave a comment