31 Aralık’ı 1 Ocak’a bağlayan o bir dakika içinde neler değişiyor?

Bir günden diğerine her gün geçiş yapan bizler öğretilmişlikleri sorgulamaya dair içsel direncimiz neticesinde işte bu bir günden diğerine geçtiğimiz o bir saniyeye ne çok anlam, ümit, niyet yüklüyoruz… Halbuki her gece oluyor bu. Her gün güneş doğuyor, döngüsünü bizlere ve yaşamakta olduklarımıza aldırmaksızın tamamlıyor ve batıyor. Sistem mucizevi bir şekilde aksamadan her gün işliyor. Her gün ümitlerimizin tohumlarını dikmemiz, içinde yaşamak istediğimiz gerçekliği yaratmamız, bir parça daha özümüze yaklaşmamız için imkanlar sağlıyor bizlere. Aldığımız her nefes şimdi burada, anda olmamızı anımsatmak için bizlere yaşam üflüyor. Ve bizler, bir mucizenin içinde, bir mucize olarak var olduğumuzu anımsamaya ne yazık ki yeterli an ayırmıyoruz ki, bir yıldan diğerine geçerken böylesine heyecanlanıyoruz.

Belki de doğadan kendimizi bu kadar ayrı görmemiz evrensel yasaları fark etmemeksizin yaşamımıza devam etmemize sebep olan. Bundan dolayı belki de 4,6 milyar yıl önce meydana gelmiş olan bu yer küre üzerinde yaklaşık 6 bin yıl önce krallıklar, dinler ve para kavramı ile kulların kurguladığı dünyaya sorgulamadan “peki” diyor olmamız. Büyük bir ekosistemin parçası olarak uzayın derinliklerinde varlığını sürdüren gezegenlerden birinde nefes alıp veriyor olduğumuzu unutmamız. Bu yer küre üzerine vakti zamanında kullar tarafından çizilmiş olan sınırlar arasındaki toprak parçalarına ülke diyor olmamız, yaratımlarımızı hala eski değer kavramı ile ölçüyor olmamız ve bir saniye ile gerçekliğin değişebileceğine inancımızla tüm yaşamsal arzularımızı yepyeni bir yıldan bekliyor olmamız.

Halbuki doğaya yaklaştıkça, doğanın bir parçası olduğumuza uyandıkça öğretilmiş olanları sorgulama arzumuz da derinleşmeye başlıyor. 21 Aralık Nardugan anlam kazandıkça, karanlığın aydınlığa izin verişini deneyimlemeye başlıyor insan. En karanlık günlerden geçen ruhumuz günlerin uzamaya başlamasını hissettikçe ümide uyanmaya başlıyor yine. Kendimizi derin dinleyebilmemiz için bizlere yaradılışın hasat dönemi akabinde sunduğu bu karanlık günler, 21 Aralık’ın akabinde baharın, uyanışın, bereketin, üretimin ve ümidin habercisi olmak üzere güneşe ve ışığa alan açıyor yaşamlarımızda. İşte bu yüzdendir bir yıldan diğerine geçerkenki neşemiz, hafifliğimiz ve ümidimiz. Güneşin yaşamımızda yeniden varlığını derinden hissettirmesinin müjdecisidir yeni yıl. Günler uzamakta ve ilkbahar yaklaşmaktadır. İçimizde hissettiğimiz bu ümit, yaşamımıza dönüp bakmak, tüm yaradılışın gelişmemiz için sunduğu olanakları nasıl değerlendirdiğimize dair içsel bir gözlem yapmak, sevdiklerimize uzanıp dokunmak, aldığımız nefese ve ana minnetimizi sözlendirmek için bizlere imkan sunuyor.

İşte bu yaşamı birlikte kutlama hissi evlerimizi, yuvalarımızı ve kalplerimizi sevdiklerimize, ailemize, ekosistemimize açıyor olmamıza sebep. Kolektif olarak tüm ümitlerimizi, özlemlerimizi, niyetlerimizi paylaşmamıza sebep.

Ve işte aynen bu sebeple yazıyorum bugün bu satırları, adet yerini bulsundan da öte, derin bir minnetle. Yaşamın akışına teslimiyette olan, geleni erdemle anlamlandıran, yaşamı hamd olsun bakış açısı ile kucaklayan siz sevgili yol arkadaşlarımın varlığına minnetle. Aldığım nefese, benden sözlenmek isteyenlere, güneşe, insanlığımıza, inanca ve ümide minnetle.

O zaman varsın 10-9-8-7-6-5-4-3-2-1 olsun.

Bu gezegende ikamet eden 8 milyar insanın 31 aralık günü boyunca yarattığı inanç titreşimi bütüne hayırlı olsun.

Sevgide, değerde, anlamda, sağlıkta bereketi ile gelen bir yıl olsun!

Derinden bağlandığımız, sevgiyle yaşamı ve diğerini kabulde olduğumuz, yaşamımızda anlam bulduğumuz birlikteliklere dahil olduğumuz ve sağlıkla işlediğimiz bir sene olsun!

Bugünün farkındalığı, minneti, umudu bu sene boyunca her nefesimizde olsun!

Bir’likte birlik içinde bir sene olsun!