For me, to be able to write usually are in those moments that I can’t prevent and there is nothing that I could do but write… It is swinging moods, ups and downs, questions and the search for those anwers in my heart. .. And … thats life and it offers those times whether you like it or not.

But then, there are moments… breaths in life, from life … that serenity surrounds you. There is nothing but peace and space within you, lightness takes you over and the words start flowing from you… Without thought they just find life, and those times… I am ultimetly grateful.

Knowing that you posses love is something but making it tangible so people can touch and feel is priceless….grateful that i am me!

Benim gerçekliğimde yazı genelde içimden hislerin taştığı anda yaşam buluyor, öylesine derin bir taşma ki kelimeler aracılığı ile nicelerine ulaşmak istiyor. Bu genelde içsel dalgalanmalar, sorgulamalar neticesinde kalbimde uyananlar vesilesi ile oluyor ve a-ha hissini yaşadığım anlarda kabımdan taşıp sizlere ulaşıyor. Ve ister isteyelim, ister direnelim, zorlayıcı anlar ve olaylar bizlerin gelişimine vesile oluyor. Yaşam içsel dalgalanmaların neticeside vuku buluyor.

Tüm düalite gerçekliğinin yanı sıra öylesine anlar sunuyor ki yaşam, aldığımız nefesin farkındalığı derinleşiyor, huzur kaplıyor varlığımızı. İşte bu anlarda da kelimeler taşmaya başlıyor içimizden, minnetle yaşam algımız derinleşiyor, sözlerimiz yaratanın niyetini ulaştırmaya vesile oluyor.

Her şeyin sevgi olduğunu ve bizlerin sevgiden var olduğumuzu bilmek inanılmaz güzel bir şey. Ve fakat sevgiyi hissedilebilenin ötesinde neredeyse dokunulabilecek kadar gerçek bir şey haline getirmek, buna vesile olmak en ulvi görevimiz kanımca. Bana bahşedilmiş bu yaşama hamd olsun.